|
| Ακριβή μου απώλεια | | | Καλημέρα καλοί μου φίλοι! | |
Ακριβή μου απώλεια
Η πιό τρυφερή αγάπη έχει τέλος,
Και η συμβίωσή μας γέμισε αγκάθια και τριβόλια…
Τι θα γίνω εγώ, τι θα κάνεις εσύ επιτέλους,
Πως να ξεχάσω εσένα ακριβή μου απώλεια;
Σύντομα θα κολλάς στου άλλου το στήθος,
Θα ‘ρθει η ηρεμία και η διάθεση να φοράς μίνι.
Κι απ’ τις δικές μας πυρκαγιές του πάθους
Στην καρδιά ούτε η μνήμη θα μείνει.
Τα χρόνια θα τρέχουν, αμέτρητα τα ραντεβού,
Και με γκρίζες ημέρες η ζωή αποχωρεί…
Χωρίς αγάπη επίσης μπορείς να ζεις που και που,
Όταν η καρδιά σιωπεί και το όνειρο δεν στενοχωρεί.
Αλλά, μια φορά, όταν οι μοναξιά φλεβοτομεί,
Μες στο δωμάτιο με αλεξανδρινούς μαραμένους,
Θα πλησιάζεις το τηλέφωνο, σαν κερί χλωμή,
Και θα βρίσκεις στη μνύμη σου αριθμούς χαμένους.
Και τα λόγια που θα ακούς, θα σε λυγίσουν:
«Εκείνος σκοτώθηκε. Το αεροπλάνο του έπαθε συντριβή».
Και τότε θα κλάψεις: «Μοναδικός μου ήσουν!
Πώς να σε ξεχάσω, απώλειά μου ακριβή!»
Αλεξάνδρ Βερτίνσκι
Μετάφραση Γ. Σοϊλεμεζίδης
1943 (05.05.20)
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Μετάφραση: η αυτοπροσωπογραφία του μεταφραστή. | | |
|
aridaios 08-05-2020 @ 20:06 | Θα πλησιάζεις το τηλέφωνο, σαν κερί χλωμή,
Και θα βρίσκεις στη μνύμη σου αριθμούς χαμένους. ::huh.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|