Πρώτη φορά βλέπω τον ήλιο από τόσο κοντά
Κι νιώθω τον ουρανό να μου χαρίζει μια αγκαλιά
Πρώτη φορά κλέβω τη λάμψη του αστεριού
Κι νιώθω την έξαψη του καλοκαιριού!
Κράτησέ με ψηλά, στον παράδεισο των ονείρων
Μην μ’ αφήνεις να ψάχνω στα χώματα της γης
Κι αν είναι η αμαρτία μας τόσο μεγάλη
Θ’ αμαρτήσω εγώ, εσύ δεν χρειάζεται να χρεωθείς
Πρώτη φορά καταλαβαίνω ότι ο ουρανός αλλάζει μύρια χρώματα
Κι το φεγγάρι δεν είναι ένα όνειρο απ’ τους ανθρώπους φτιαγμένο
Πρώτη φορά αγγίζω κάτι πιο απαλό απ’ της γης τα χώματα
Και βρίσκω κάτι τόσο όμορφα σμιλευμένο
Κράτησέ με ψηλά, να νιώσω την αύρα απ’ το αγιάζι
Κράτησέ με ψηλά κι εσένα μη σε νοιάζει
Βάλε μου δυο φτερά κι δώσε μου ό,τι αιώνια αναζητώ
Χρειάζομαι από κάτι αναζωογονητικό να αναγεννηθώ!
Πρώτη φορά νιώθω μια τόσο τρυφερή αγκαλιά
Πρώτη φορά γεύομαι ένα φιλί στα σκοτεινά
Γεννιέμαι κι πεθαίνω κοντά στην καρδιά σου
Κι ο ομορφότερος ουρανός βρίσκεται στη ματιά σου…
Κράτησέ με ψηλά, άγγιξε το χέρι μου τρυφερά
Μην μ’ αφήνεις να πεθάνω χωρίς το γέλιο σου να δω
Στη γη δεν θα βρω τόσα όνειρα πουλιά
Κράτησέ με ψηλά, και μείνε κι συ εδώ…
