| |
ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ
Πως να τα κλείσεις τα παιδια
μέσα σε γυάλινα κλουβια
πως να μερεψεις μια καρδια που λαχταραει
Ο ήλιος λάμπει από ψηλα
στα πρόσωπα μας καταχνιά
τώρα η μέρα όσο όσο ξεπουλαει
ρεφρεν
Είναι εφιάλτης οι στιγμες
Θεέ μου να γύριζα στο χθες
και ας χανομουν στην συνήθεια που κουραζει
Είναι εφιάλτης οι στιγμες
αναζητώ ξανά το χθες
πως ν' αποφυγω το παρόν που με τρομαζει
Έγινε η ζήση μας φωτια
βλέμματα γύρω σκυθρωπα
Είναι η ρουτίνα μας βαριά και αγκομαχαει
Σωπασαν όλα τα πουλια
η άνοιξη κλαιει βουβα
Θεέ μου ας ήξερα αυτό ως που θα παει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
