| Όπως κλείνουν τα χέρια κάποιον μέσα σε μια αγκαλιά έτσι έκλεισε κι η πόρτα απ' το κελάρι το εκλεκτό κρασί μέσα στην πέτρινη, δροσερή και σκοτεινή αγκαλιά του.
Του έδωσε τον χρόνο και το άφησε να ωριμάσει, ξέγνοιαστο και ανεπηρέαστο,
από καθετί το οποίο θα μπορούσε να καταστρέψει ή να αλλοιώσει το χρώμα του, την γεύση του ή το άρωμά του.
Και το κρασί με την σειρά του, για να ανταμείψει το κελάρι για την ασφάλεια που του παρέχει, άφησε να ξεφύγουν ανεπαίσθητες μεθυστικές οσμές, τις οποίες μεμιάς ευχάριστα απορρόφησαν οι πόροι της πέτρινης αγκαλιάς του κελαριού.
Όσο ωρίμαζε το κρασί τόσο μεγάλωνε και η χαρά του κελαριού. Όσο παρέμενε στην ασφάλεια της σκοτεινής αγκαλιάς του άλλο τόσο εφραίνονταν το μεθυστικό άρωμά του οι πόροι της πέτρας του.
Κελάρι και κρασί.
Καρδιά και αγάπη.
Σαν ένα κελάρι η καρδιά μας και σαν εκλεκτά κρασιά αυτοί που αγαπάμε. Όσο ωριμάζει η αγάπη τόσο χαίρεται η καρδιά μας.
Όσο αφήνουμε να απολαμβάνει η αγάπη την ασφάλεια της αγκαλιάς μας τόσο κι αυτή για να μας ανταμείψει ποτίζει τους πόρους και τα κύτταρα της καρδιάς μας με μεθυστικά και εκλεκτά αρώματα.
Αυτά είναι τα μυστικά
του κρασιού και του κελαριού ....
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|