| Πότισε ένα δάκρυ
τo νησί του χάρτη
που 'χες ζωγραφίσει
σαν σε 'χα πρωτοφιλήσει.
Πέταξε εκεί η σκέψη
σαν το χελιδόνι'
μα η άνοιξη είχε φύγει
κι είχε αφράτο χιόνι.
Άνεμοι φυσούσαν
γκρίζα σύννεφα κοιτούσαν
τα άστρα δεν μιλούσαν
σκιές κει περπατούσαν.
Χαμόγελα και αγκαλιές
χοροί τραγούδια χαρές
τι όμορφα άνθη'
μα ανήκουν σε άλλες εποχές
Γύρισε η σφαίρα
γύρισε ο πόνος'
κύλησε ο χρόνος
κι ήμουν πάλι μόνος...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|