| |
Να γράφεις για τον έρωτα, εαυτέ μου κακομοίρη
να βάζεις πόθους, στεναγμούς, να κάνεις χαρακίρι.
Βάλε κουμπάκια, ντεκολτέ, βάλε και μέγα πάθος
τους έρωτες που έζησες κι` αυτούς που ήταν λάθος.
Φτιάξε μια εικόνα ρομαντική, μέσα στις ανεμώνες
βάλε φεγγάρια, Κυριακές, ψυχές που είναι μόνες.
Γράψε για τα χρυσά μαλλιά, που τα φυσά το αγέρι
ζωγράφισε και μια καρδιά, που αιμοραγεί, υποφέρει.
Βάλε γαλάζιο ουρανό, γράψε για τ` αστέρια
γράψε για του έρωτα, τα άπονα μαχαίρια.
Γράψε εαυτέ μου, το μπορείς, για χείλη κερασένια
για στρείδια που ενώνουνε και για φιλιά μελένια.
Γράψε για κλάμα πικρό, που ανθρώπους γονατίζει
του χωρισμού το ριζικό, καρδιές που τις ραγίζει.
Βάλε τα μώβ σεντόνια σου, στρώστα μόνο για δύο
φτιάξε αλυσίδα των ψυχών κι` αγάπης μεγαλείο.
Κοίτα ψηλά στα ουράνια, που σε κοιτά ένα αστέρι
πλέξε το σμίξιμο κορμιών, στης ηδονής το χέρι.
Γράψε εαυτέ μου ερωτικό, που τις καρδιές τις λιώνει
για το μαράζι που μιλά κι` η νύχτα δεν τελειώνει.
Βάλε πουλιά που σμίγουνε, γλυκά σε μια φωλίτσα
όταν κοιμούνται οι εραστές, τα βράδια αγκαλίτσα
Τη γλύκα που` χει το φιλί, καν` την εαυτέ μου ποίημα
δυο χείλη κατακόκκινα, στων αστεριών το νήμα.
21-5-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
