| |
Καποτε που ο Μάης ήταν ντυμένος με της νιότης τα χρώματα και τους παλμούς φευγατους μεταξύ διαβάσματος κι ερωτικά χτυπήματα , η άνοιξη έμοιαζε μια όαση....
κάτω από το δέντρο πανω στης πλάσης το καταπράσινο χαλί, άφηνες τη σκέψη να πλέκει τα όνειρα σου για τα επόμενα βήματα στη ζωή , για την επόμενη ρεβάνς στην αρένα του καλοκαιριού με έναν ακόμη σχολικό έλεγχο στο χέρι και με χιλιάδες χτυποκάρδια κι ιδρωμένο μέτωπο για την κατάκτηση κάποιου πτυχίου σε ανώτερες σπουδές ....για πολλούς και πολλές οι μετέπειτα χρονικοί περίοδοι έδειξαν κάποια κατάσταση πανω σε αυτό το θέμα . Για άλλους κι άλλες η ζωή αποφάσισε από μόνη της να κρατήσει μεγάλες επιφυλάξεις και να σφραγίσει αυτή την επιθυμία στο θυλάκι της μνήμης σαν το μεγαλύτερο αποτυχημένο όνειρο , γιατί φυσικά αποφάσισαν άλλοι για αυτό , όχι η δικη σου μαθητική δίψα , το δικό σου εγώ που μάτωνε σε αυτήν την σκληρή εξέλιξη και τροπή πραγμάτων , χωρίς να μετρα η δικη σου γνώμη , τα δικά σου θέλω ....
καθισμένη πάλι και σήμερα κάτω από ένα δέντρο , προσπαθώ να πιαστώ από ένα σπασμένο κομμάτι εκείνου του άψυχου ονειρου , να νιώσω αυτή την απεγνωσμένη
πάλη ψυχής για των θελων μου τις αλήθειες που στέγνωσαν μέσα μου και χιλιοτσαλακωθηκαν ....
πόση λαχταρα είχα μεσα μου να διαβάσω , να μελετήσω σκληρά και να κατακτήσω το πτυχιο παιδιάτρου στα χέρια μου , να αποδείξω επιτέλους πως η μαθητική μου μόρφωση αξίζει κάτι παραπάνω από ότι νομίζανε πολλοι .... αλλά ο αγερας φυσηξε αντίθετα και παρέσυρε μαζί του κάθε θετική μου σκέψη , σμπαραλιάζοντας κάθε ίχνος του εγώ μου ...
Ακόμη κι εσυ ήσουν τόσο μακριά μου , για μια ψυχική υποστήριξη .
Βούλιαξα από μόνη μου στο άπειρο και χάθηκα στης αφάνειας τη "λαιμητόμο" .
Η πιο σκληρή πραγματικότητα το τσιπάκι της αποτυχίας των χαμένων ονείρων
••••@••••
29-05-2020
ΕΛΕΝΑ Λ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
