| |
Ενα παλαιό μου ποίημα γραμμένο στις 12/6/2012
που αγαπώ και το οποίο αφιερώνω με πολύ αγάπη και εκτίμηση
σε ένα καλό μου φίλο!
Δε θυμάμαι ακριβώς πότε.
Ξαφνικά οι μεντεσέδες της ψυχής
άρχισαν να τρίζουν ανακαλύπτοντας
ένα κόσμο κρυμμένο επιμελώς
πίσω από κλειστές πόρτες.
Γιατί υπάρχει πάντα μια ζωή
που μας την κρύβουν
από τα παιδικά μας χρόνια.
Μεγαλώνουμε στο ψέμα… στην υποκρισία…
αν είσαι τυχερός την πόρτα την μισάνοιχτη
ν’ ανακαλύψεις…Ισως μπορέσεις να βρεις
το μονοπάτι το σωστό, το απαγορευμένο.
Πόσο φοβόμουν ν’ αντικρίσω
το χαμένο μου καιρό
όταν έσπρωξα την πόρτα για να βγω!
Ρ.Β.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
