Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 δεν έπαψα
 
εδώ στην εσχατιά της γης που θάλασσα δεν έχει
αντέχω ό,τι μ’ αντέχει
φιλώ ό,τι με πονά
σαπίζω… τι κι αν έλεγα πως θα σε πολεμήσω
θεριό να σε νικήσω
λόγια ήτανε κενά

μα υπάρχει κάτι μέσα μου που αρνείται να υποκύψει
που δεν μυρίζει σήψη
και κάμαρες κλειστές
που είναι γεμάτο πέλαγος και κύματα αφρισμένα
δρυμούς, δάση παρθένα
τρεχούμενες πηγές

γι’ αυτό και να ονειρεύομαι δεν έπαψα ως τα τώρα
να καρτερώ την ώρα
που θα αναμετρηθώ
με τα θεριά, με τα στοιχειά, με τη ζωή την ίδια
που μου ‘ταξε ταξίδια
μα μ’ έθαψε στο εδώ

και λέω «κάνε υπομονή» στον Σίσυφο εαυτό μου
τον βράχο το δικό μου,
θα τον κυλήσω εγώ
τα βάρη δεν ξεφόρτωσα ποτέ μου σ’ άλλες πλάτες
και μισεμούς κι αγάπες
μόνος μου τα περνώ...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Κων/νος Ντζ
03-06-2020 @ 10:56
::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
iokasth
03-06-2020 @ 11:13
Ποίημα γεμάτο απο συναισθήματα, εχει ειλικρίνεια, πνιγμένη αγάπη,
καταλαγιασμένο θυμό, καρτερία, ανυπομονησία,
ανοχή, και πανω απο ολα ελπιδα και υπομονή..
Παρα πολυ ωραιο ποίημα.!! Μπράβο.!
ΝεφΕλλη.
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
03-06-2020 @ 11:42
Εξαιρετικό!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
nightwolf
03-06-2020 @ 12:00
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
03-06-2020 @ 16:48
Πολύ ωραίο Χρήστο
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
03-06-2020 @ 16:54
που θα αναμετρηθώ
με τα θεριά, με τα στοιχειά, με τη ζωή την ίδια
που μου ‘ταξε ταξίδια
μα μ’ έθαψε στο εδώ ::huh.:: ::huh.::
Oλύμπιος-Θεός
03-06-2020 @ 18:19
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δίκαιος Κριτής
03-06-2020 @ 19:38
Θέμα 5/5 Εκτέλεση 5/5

Παραδόξως εδώ ο Σίσυφος λειτουργεί και ταιριάζει γάντι. Παράτολμη επιλογή

Εξαιρετικό!
zari.kardias
04-06-2020 @ 00:12
μα υπάρχει κάτι μέσα μου που αρνείται να υποκύψει
που δεν μυρίζει σήψη
και κάμαρες κλειστές...
Εξαιρετικό!!!Εύγε!!! ::yes.:: ::up.::
-Ειρήνη-
04-06-2020 @ 09:54
Ο ήρωάς σου έχει μια τεράστια ψυχική δύναμη. Πολλοί θα ήθελαν να είναι σαν αυτόν. Και το ποίημά σου είναι καθάριο σαν τον αέρα, τις βουνοκορφές και τη θάλασσα. Ο Σίσυφος κι ο βράχος του...στη μυθολογία αυτό έκανε στην αιωνιότητα και δεν είχε επιλογή. Προφανώς το έχεις προσαρμόσει στη δική σου σκέψη. Κάνεις τον ήρωά σου σχεδόν μη ανθρώπινο. "στην εσχατιά της γης που θάλασσα δεν έχει": πολύ έντονη φράση. Και το "φιλώ" το διαβάζω με την έννοια του "αγαπώ". Πολύ δυνατό ποίημα-τραγούδι! (Ο ρυθμός του μου θύμισε τη μουσική από το "Χειμωνανθό" που τραγουδά ο Χαρούλης)
kepast
28-11-2020 @ 23:55
οι τύχες των ανθρώπων με "μεγάλη" καρδιά..............

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο