Όρεξη δεν έχει το φεγγάρι
να γυρίζει όλη τη γη
και το κρύο τούτο το βραδάκι
να φωτίσει δεν θα βγει.
Όρεξη δεν έχει το φεγγάρι,
έχει αγιάτρευτη πληγή.
Έχει ντέρτια το φεγγάρι
απ’ την πλάνα σου θωριά
και τα μαύρα εσώψυχά του
κλείνουν σίδερα βαριά.
Κι όλο λειώνει και σπαράζει
για τα σένα στη νυχτιά
κρύβει στην καρδιά του λάβα
και στα στήθια του φωτιά.
Άπλωσε πλοκάμια το σκοτάδι
μολυβένιο και βαθύ
και βαλαντωμένο το φεγγάρι
μοιάζει νά’ χει τρελαθεί.
Άπλωσε πλοκάμια το σκοτάδι,
το φεγγάρι έχει χαθεί.
Έχει ντέρτια το φεγγάρι
απ΄ την πλάνα σου θωριά
και τα μαύρα εσώψυχά του
κλείνουν σίδερα βαριά.
Κι όλο λειώνει και σπαράζει
για τα σένα στη νυχτιά
κρύβει στην καρδιά του λάβα
και στα στήθια του φωτιά.
