| |
| | Γίναμε δουλοι |  | | |
γίναμε δούλοι
μια μουσική, μια φυλακή
με την ζωή μας σε μια πρόβα τζενεράλε
πέφτει βροχή, νύχτα υγρή
κι ένα αντίο στης αγάπης το φινάλε
λόγια φτηνά, στην γειτονιά
μέσα σε λάσπες και σκουπίδια αφημένα
χέρια νεκρά, μάτια κλειστά
πέφτουν τα όνειρα στο χώμα σκοτωμένα
(Ρ)
γίναμε δούλοι της εποχής
με το κεφάλι σ’ ένα σύστημα σκυμμένο
χάθηκε ο ήλιος της χαραυγής
και το δωμάτιο υγρό, συννεφιασμένο
γίναμε δούλοι της αρπαγής
σ’ ένα βιβλίο που το τέλος του τρομάζει
λιωμένη ρόδα μια μηχανής
όπου ο θάνατος πατάει τώρα γκάζι
σαν τα πουλιά, στην ερημιά
θα ταξιδεύει μες στον άνεμο η σκέψη
δίχως φτερά, ψάχνει σκιά
το παρελθόν μας την κατάντια πως ν’ αντέξει
σ’ ένα γλυπτό, τραχύ, σκληρό
που ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να ολοκληρώσει
ψάχνω να βρω, κλαίω, πονώ
αυτά που η μάνα σαν παιδί μου είχε δώσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ποτέ μην δίνεις όσα έχεις. κράτα κάτι για σένα. | | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
11-06-2020 @ 12:35 | Πάρα πολύ ωραίο. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
11-06-2020 @ 22:00 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | zari.kardias
12-06-2020 @ 00:02 | μια μουσική, μια φυλακή
με την ζωή μας σε μια πρόβα τζενεράλε
πέφτει βροχή, νύχτα υγρή
κι ένα αντίο στης αγάπης το φινάλε...
Πολύ όμορφο!!! ::yes.:: ::up.:: | | Ναρκαλιευτής
13-06-2020 @ 21:30 | γίναμε δούλοι της εποχής
με το κεφάλι σ’ ένα σύστημα σκυμμένο
χάθηκε ο ήλιος της χαραυγής
σαν τα πουλιά, στην ερημιά
θα ταξιδεύει μες στον άνεμο η σκέψη
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
