| |
Νυχτερινή Επίσκεψη.
Μονότονος ο ήχος της βροχής
με νανούρισε γλυκά…
Ενα σύννεφο με πήρε αγκαλιά
και με ταξίδεψε μέσ’ τη βροχή.
Τι κρίμα το κουδούνι χτυπά επίμονα.
Ποιος να’ ναι τέτοια ώρα.
Ανοίγω.
Εσύ! Πώς είναι δυνατόν
μετά σαράντα ολόκληρα χρόνια.
Με το ίδιο εκείνο γλυκό χαμόγελο
που κάποτε μου’ κλεψε νου και καρδιά.
Απλώνεις το χέρι. Ένα μπουκέτο ανεμώνες!
Διστάζω…η ματιά μου πέφτει
στις ξεραμένες ανεμώνες
που μου’ χες κάποτε προσφέρει.
-Σε παρακαλώ τις μάζεψα
με κόπο και με κίνδυνο
πάνω από το βράχο εκείνο τον απόκρημνο.
Θυμάσαι, εκεί που γκρεμίσαμε τα όνειρά μας.
Ηρθα για μια συγνώμη.
Υπάρχει λίγος χρόνος για μια καινούρια αρχή.
Τι ειρωνεία θεέ μου!
Ανοίγω το στόμα… φωνή δεν έχω.
Όλα πνιγμένα στο σκοτάδι.
Ψεύτικα σαν παραμύθι.
Μια αστραπή φωτίζει το άδειο μου κρεβάτι.
Ανοίγω τα μάτια. Όχι πάλι θεέ μου!
Πότε θα πάψω να ονειρεύομαι.
Βαρέθηκα τα όνειρα…τα παραμύθια…
Το σήμερα να ζήσω θέλω.
Οσο σκληρό κι αν είναι!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
