| Τα όνειρά μας…
Ερέθιζαν τη φαντασία μας μέσα στη στέρνα άδεια καρδιά μας…
Σαν να επρόκειτο να μας χαρίσουν τον κόσμο…
Η μακροπρόθεσμη απληστία μας προϋπόθετε ένα ιδεώδες…
Όμως, το ποτάμι έρεε αργά…
Η άνοιξη χυνόταν γύρω μας σιωπηλά…
Η νύχτα ήταν πελώρια, σπαρμένη μάγια…
Κι εμείς…
Έχοντας ένα μεταίχμιο πάθους ανάμεσά μας …
Και μια πικρή, αλύγιστη θέληση στα γυμνά μάτια μας…
Αποφασίσαμε να αναβάλουμε τα όνειρά μας…
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|