| |
Στάζει η θλίψη των ματιών σου και χαράζει
Άσπρα ρυάκια στου προσώπου τις αυλές
Κάνε καρδιά μου υπομονή και μην σε νοιάζει
Όσες κι αν έρθουν στην ζωή αναποδιές….
Φτάσε ψυχή μου ως τον πάτο και σταμάτα
Άλλο μη σκέφτεσαι και μη ψυχορραγείς
Όσα αγαπήσαμε και ζήσαμε φευγάτα
Γίνανε ρούχα στην ντουλάπα της ψυχής….
Μείνε για λίγο πιο ψηλά για να σε βλέπω
Έτσι σε θέλω να ταράζεις τα νερά
Έχω μεγάλη αντοχή και δες, αντέχω
Να σ’ αγαπώ και να πονάω στα κρυφά…
Άσε τον κόσμος να μιλά με αϋπνίες
Και να κερδίζει κάθε τόσο μια χαρά
Εμείς δεν ζήσαμε ποτέ τέτοιες κηδείες
Έχουμε ακόμα κι άλλο δρόμο πιο μπροστά….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
