Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η λύτρωση
 
Θυμωμένος αναστεναγμός
μ' έσυρε στ' ανοιχτά της θάλασσας
σειρήνες με ωθούσαν κοντά τους να βρεθώ.
Μετάβαση χωρίς επιστροφή
άφησα πίσω μου τον απατηλό κόσμο
και τρέχω στο ακαθόριστο μέλλον.
Προτιμώ τις σειρήνες
από τη σιγουριά της αβεβαιότητας
της σκληρής καρδιάς,
από τη ζεστή ανάσα της δράκαινας.
Απατηλός ο κόσμος των σειρήνων
φιλήδονες χάριτες χωρίς ψυχή
αίμα ζητούν οι όμορφες ενάλιες μούσες
κι η θάλασσα απαλό βαμβάκι
πέφτω στην αγκαλιά της θάλασσας
πέφτω στην αγκαλιά των υγρών μουσών
να λυτρωθώ από την απαξίωση
και την αχαριστία.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ίωνας
 
Κων/νος Ντζ
18-06-2020 @ 14:26
::angel.:: ::angel.:: ::angel.::

Απατηλός ο κόσμος των σειρήνων
φιλήδονες χάριτες χωρίς ψυχή
αίμα ζητούν οι όμορφες ενάλιες μούσες
Ουτοπία
18-06-2020 @ 20:32
Ένα μελαγχολικό ταξίδι στη θάλασσα της λύτρωσης. Με συνεπήρε.
**Ηώς**
18-06-2020 @ 21:41
Προτιμώ τις σειρήνες
από τη σιγουριά της αβεβαιότητας
της σκληρής καρδιάς,
από τη ζεστή ανάσα της δράκαινας.....ΠΙΚΡΑΜΈΝΟ... ::blush.::
αλλά πανέμορφο!
iokasth
26-06-2020 @ 16:32
Πολύ καλό.! Μου άρεσε.!
Η Απαξίωση των....δήθεν αξιών
ΜΠΡΑΒΟ.!!
ΝεφΕλλη

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο