Ακαθόριστα χρώματα η ψυχή σου
Που απέραντο δρόμο σχηματίζουν
Και ενώ έβλεπα το τέλος μου να σβήνουν
Θέλησα την τύχη μου να ορίσουν
Αλώβητος στης καρδιά σου την πλάνη
Υπόδουλος σε κάθε σου πράξη
Να σου δίνω την ψυχή μου σε στάχτη
Την ζωή μου με αυτό θα χαράξεις
Έχω τρελαθεί και ακούω φωνές
Μου λείπεις και σε βλέπω στις σκιές
Σβήνουν οι αποχρώσεις σου στο μπεζ
Κανείς δεν έμεινε στο χθες
Τι να δώσω παραπάνω άδειος έχω μείνει
Άμορφος είμαι στης καρδιάς σου την κλίνη
Ότι αγάπησα μ'αγάπησε μα πλέον με αφήνει
Και γίνομαι θύμα στο δικό σου παιχνίδι
Ο διάβας σου στον δρόμο μου ποτέ δεν σταματάει
Η καρδιά σου πορσελάνη που δεν σπάει
Και ο ιδρώτας μου στο μέτωπο μου στάζει
Μα μέσα η ψυχή μου ξεπαγιάζει
Έχω τρελαθεί και ακούω φωνές
Μου λείπεις και σε βλέπω στις σκιές
Σβήνουν οι αποχρώσεις σου στο μπεζ
Κανείς δεν έμεινε στο χθες
Ο διάβας σου στον δρόμο μου ποτέ δεν σταματάει
Η καρδιά σου πορσελάνη που δεν σπάει
Και ο ιδρώτας μου στο μέτωπο μου στάζει
Μα μέσα η ψυχή μου ξεπαγιάζει ::up.:: ::up.:: ::up.::
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο