| Η νύχτα είχε έρθει γοργά, γεμάτη ρίγος…
Έξω τα δέντρα ήταν γυμνά, έμοιαζαν με απατηλές υποσχέσεις…
Κι εμείς νιώθαμε τους ώμους μας ν΄ αλαφραίνουν και τα χέρια μας να λύνονται…
Και γεμίζαμε αυταρέσκεια…
Είχαμε τόλμη, φαντασία κι αχαλίνωτες φιλοδοξίες…
Ονειρευόμασταν παράδεισους που ίσως υπήρχαν σ΄ ένα ερημονήσι…
Με δάση με φουντουκιές και κόκκινα ηλιοβασιλέματα…
Ύστερα όμως, κάνοντας σχέδια για το μέλλον, το καλοκαίρι άρχισε να γίνεται ζεστό κι αναίσθητο…
Οι προσευχές μας περιδιάβαζαν στ΄ άστρα…
Και το μεγάλο ταξίδι δεν έγινε ποτέ…
Έμεινε μόνο μια γκρίζα γαλήνη που άγγιζε ολόισια στην καρδιά…
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 1
| |  | | | |  |
|