Μεγάλωσα μπαμπά, τα χρόνια πέρασαν
μά μένει η θύμησή σου αναλλοίωτη
οι πίκρες της ζωής νωρίς με γέρασαν
κι η θλίψη του χαμού σου.... αμείωτη
Μεγάλωσε μπαμπά και μάνα έγινε
εκείνο το μικρό σου κοριτσάκι
μα οι πίκρες το χτυπούσαν κι έμεινε
ένα έρημο στην άμμο βοτσαλάκι
Αφησες τη μάνα μες στη συμφορά
πέντε παιδιά ''Ανθρώπους'' να τα κάνει
μα τη χτύπησε ο χάρος δεύτερη φορά
κι έθαψε το παιδί της, πριν πεθάνει
Εφυγε ο αδελφός κι η μάνα μας μετά
κι έμειν' ο πόνος του χαμού σας να με τρώει
με τα χέρια μου στα γόνατα δετά
για ποιον από τους τρεις να λέω μοιρολόι;
