| |
Η ψυχή αντίθετη κατεύθυνση από την σκέψη
Ο δικός της πόνος σε αντίθετη κατεύθυνση από τον δικό του
Εκείνη ενήλικας
Αυτό μικρό παιδί
Ο πόνος της μηδενικό μπροστά στον δικό του
Κι ας έπνιγε το μαξιλάρι από τον πόνο
Προηγείται ο παιδικός
Οι πόρτες κτυπούσαν με λύσσα
Τα κουδούνια δεν είχαν τελειωμό
Ο πόνος δεν έλεγε να σταματήσει
Και ο δικός της φαινόταν μηδενικό
Το μαξιλάρι έγινε θάλασσα
Οι σκέψεις καράβια ένα σωρό
Έπρεπε να εκμηδενίσει αποστάσεις
Η παιδική θάλασσα είχε αχηνούς ένα σωρό
Β.Σ.
© Π.Σ.
Στο αγοράκι της διπλανής πόρτας .
Με την ευχή να χαμογελάσει ξανά! !!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
