| |
Κρεμούσες τις σταγόνες της βροχής,στο ραγισμα που είχε ο καθρέπτης
το είδωλο δεν τόλμησες να δεις
ζητούσες αγκαλιά,εκτεθειμένος
βραδάκι σε κακοφημη αυλή
ξημέρωμα σε λερωμένο στρώμα
Ευχόσουν να στερέψουν οι βροχές,να καθαρίσει η παλιά,θολή σου σκέψη
αλώβητο το είδωλο να βγει
τις φαύλες΄περιπτύξεις να απαλύνει
χαιροσουν που σου βγήκε καθαρό
τραγούδησες μαζί με τα κορίτσια
Ταυτότητα σου βγάλαν οι καιροι που έγραφε,και πάλι εκτεθειμένοςι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
