stixoi.info: Μια Αμυδρη Ελπιδα Ζωησ

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μια Αμυδρη Ελπιδα Ζωησ

Ήλιε, χρυσέ ηλιάτορα
φέξε το δρόμο που βαδίζω.
Την αχλή διέλυσε ουρανέ
ορατότητα να έχω να αγναντεύω
τα ψηλά βουνά με τις χιονοσκέπαστες κορφές.
Πόθε που την καρδιά μου σχίζεις
γίνε αετός αγέρωχος
πιο πέρα κι από την άβυσσο
το βλέμμα μου να ρίχνω,
να ταξιδεύω στις θάλασσες του ονείρου
με τον μπάτη πρίμα.
Ανάβουνε φλόγες να καούνε
τα πολυκαιρισμένα ξύλα πάθη,
να γαληνέψουν οι καρδιές που βολοδέρνονται
από σκιές που δεν έχουν αναπαμό.
Τα χείλη μου φράξανε τις λέξεις
και δεν μπορούν να βγουν.
Κι εγώ τότε παίρνω τη φλογέρα μου
κι αρχίζω να λαλάω
κι οι λέξεις άρχισαν να πετούν
λεύτερες και ξεκλειδώνουν
σκλαβωμένα στόματα που βγάζουν ιαχές
που γίνονται τραγούδι.
Με σκεπάρνι την υπομονή
σκάβουμε τα λαγούμια για να βρούμε
μια αχτίδα φως, μια αμυδρή ελπίδα ζωής.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Αγάπα για να ζεις, ζήσε για να αγαπάς.

smaragdenia 02-07-2020 @ 08:06	Πόθε που την καρδιά μου σχίζεις γίνε αετός αγέρωχος πιο πέρα κι από την άβυσσο το βλέμμα μου να ρίχνω, να ταξιδεύω στις θάλασσες του ονείρου με τον μπάτη πρίμα. ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!! ::love.:: ::up.::
Κων/νος Ντζ 03-07-2020 @ 00:03	Πολύ ωραίο!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο