| Στις συγκρούσεις του εγωισμού μας θα σε αφήνω να νικάς,
Τις πληγές μου θα σου δείχνω οταν παύεις να ζητάς.
Οταν στα μάτια δύσκολα θα με κοιτάς ακόμα και τότε θα σε παίρνω αγκαλιά.
Μην ξεχάσεις ομως που και που να μου χαμογελάς για να ξέρω πως δεν άλλαξε κάτι με εμάς.
Γιατί ότι σε βασανίζει θέλω να μου μιλάς, μέσα σου δεν θα τα κρατάς.
Την λύση θα την βρίσκουμε για "εμάς" θέλω νάσαι σίγουρη όσο διπλα μου θα περπατάς.
Δυο άνθρωποι σαν μια γροθιά, τον τοίχο της ματαιοδοξίας θα τον διαπερνά.
Αν το βάρος τα γόνατα σου χαμηλώσει κάποια φορά, θα στο παρω και θα το εξαφανίσω από σένα μαγικά.
Τα μάτια χαμογελάνε πιο ειλικρινά, πάντα εκεί θα σε κοιτάω στον καθρέφτη της καρδιάς.
Αν το ζαρι της ζωής μας φέρει έξι ξαφνικά, τις στιγμές που μας ζορίσαν μην ξεγράψουμε αλαζονικά.
Το στόμα προσπερνάει την καρδιά καμιά φορά μα η αγάπη δεν διαλύεται μόνο με έναν απλό Νοτιά.
Πληρωμένα όνειρα παντοτινά, μαγικά στρώματα ξεθαρεύουν την καρδιά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|