Χθές εδώ σήμερα , αύριο εδώ
το πουθενά τέρμα και σταθμός
εξελιγμένο το μηδέν μες στο συνωστισμό
ισως το πέρασμα του χρόνου αόρατος φραγμός
Σοφή η δημιουργία και της ανυπαρξίας
οι ιδέες τα ινδάλματα όλα φυλαγμένα
της κρίσεως η επιείκεια έργο αδυναμίας
το σήμερα ,το αύριο σε διάταξη βαλμένα
Μάταιο περίβλημα πως θα σε σπάσω
γύρω κι εντός μου την ερημιά να ξορκίσω
στο φώς που μ'εμποδίζεις πως θα πλησιάσω
μες στ'άγνωστα γνωστά ξανά να σεργιανήσω
Στα γήινα ξανοίγονται τοπία φιλικά
στους χώρους του ονείρου ώρες ελκυστικές
κρατάω τα ίχνη τους κι απλώνω τα φτερά
αφάνταστο ποιές έρχονται καινούργιες ευωδιές
