| |
ΣΤΟΥ ΠΆΘΟΥΣ ΤΟ ΛΥΧΝΆΡΙ
Όταν ο έρωτας γλιστρά
στου πάθους το λυχνάρι
γίνομαι αύρα του νοτιά
για την δική σου χάρη
Κι αφήνομαι στη σκέψη μου
ανέμελα απαλά
με ψίθυρο την έλξη μου
το πόσο σε αγαπά
Το είναι μου ολόκληρο
σε νιώθει νύχτα μέρα
πως το' χεις σαν απόκληρο
και σου φωνάζει έλα
Όταν ο έρωτας κυλά
στο αίμα μου σε βάθος
γίνονται όλα μαγικά
σαν μεταξένιο πάθος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
