| |
Το ξύπνημα της ημέρας
το κοίταγμα της ζωής,
η συνειδητή ανάσα
μιας ελπίδας...ζωντανής.
Τι μυρωδιές! Καφές ζεστός'
η ψυχή άδεια...κιβωτός'
θα γεμίσει με λέξεις, ματιές,
τρύγησε τες ίσως...στερνές.
Το αεράκι δροσερό,
ζυγώνει τον κήπο το μικρό,
μιλά στους κρίνους τα γιασεμιά,
τα ρόδα όμορφα φλογερά.
Ο Πίτερ γαβγίζει στη γωνιά
είδε τους φίλους του ξανά'
έχει φύγει καιρό στα ψηλά,
μα κάθε πρωί δε μας ξεχνά.
Ο ήλιος λαμπρός αστραφτερός
σκορπίζει χαρά και φως'
κι αν πάλι έρθουν τα πικρά
το αύριο ...θα μας χαμογελά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
