| |
Λέξεις μαζεύτηκαν πολλές
μια νύχτα σ΄ένα ποίημα
μια λέξη ανάστροφη που λες
τους χάλαγε τη ρίμα
είπαν πολλά και είπανε
τι τελικά θα γίνει
οι μέρες οι ανάδρομες
χαλάνε τη γαλήνη.
.
Να τανε χέρι ποιητή
η δαίμονα νοθεία
τους προβλημάτισε πολύ
μες την στιχομυθία
δεν έπιανε ο αγιασμός
ούτε και το λιβάνι
κι ακούστηκε ένας βρυχηθμός
θα πρέπει να πεθάνει!
.
Τύψεις δεν είχανε θαρρώ
θα πω μάλλον καθόλου
ήταν το χρέος ιερό
στο έργο του διαβόλου!
την κάλεσαν σαν σε γιορτή
για να την ξεπαστρέψουν
πήγε νομίζοντας αυτή
ότι θα την παντρέψουν.
.
Φοράει ωραίο νυφικό
και μια χρυσή καδένα
κι όδευε προς το φονικό
σαν σκλάβοι στην αρένα
κατάρα και ανάθεμα
εγώ να έχω φταίξει?
αργά ήταν ή χάραμα
που ΄βαλα λάθος λέξη!
.
Φοράει ωραίο νυφικό
και τους χαμογελάει
ξορκίστε είπαν το κακό
και η σιγή έτσι σπάει
ξορκίστε είπαν το κακό
και πέφτει η πέτρα πλάι
χρέος βαθύ το φονικό
κι ας τους παρακαλάει.
.
Την βλέπω μπρος σαν κοιμηθώ
σε κάθε έκτοτε βήμα
τη λέξη αυτή π΄ εξιστορώ
αταίριαστη στο σχήμα.
Μες στο κεφάλι μου βαθιά
ξεσκίζει κάθε ποίημα
βάζει φωτιά στην ομορφιά
και μου χαλάει τη ρίμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
