|
Αύγουστος.
Στάζει η μέρα αλμύρα κι ιδρώτα.
Ο Ήλιος σφιχταγκαλιάζει τη Γη,
τη φιλά παθιασμένα πριν έρθει η ώρα να φύγει.
Απλώνονται τα κορμιά στην άμμο,
αράζουν πάνω στα βράχια,
Μουσκεμένα τη μία, στεγνωμένα την άλλη...
Αναζητούν άραγε κι αυτά την ίδια αγκαλιά
ενώ γεύονται τη θάλασσα;
Ο τζίτζικας τραγουδάει για τον έρωτα τους,
εκείνη την ώρα που ησυχάζουν οι ψυχές.
Εκείνη την ώρα που χορεύουν οι ίσκιοι
κάτω από τα πεύκα και τα φύλλα δεν κουνιούνται.
Μένει μόνο η θάλασσα να σβήνει τις φωτιές τους.
Στη θάλασσα γυρνάμε πάντα.
Εκεί που ενώνεται ο κόσμος όλος,
στη πελώρια υγρή φωλιά…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|