| |
Ήρθες ξανά μες στ' όνειρο, συντροφιά
να μου χαρίσεις.
Είπες " κοιμήσου, θα ' μαι δω" μα
λόγο δε θα κρατήσεις.
Σαν την σκια τριγυρνάς μες στο ύπνου
τα λημέρια, εκεί που ζούνε μονο
σιωπές και τρεμάμενα αστέρια.
Η συγνώμη δεν έρχεται ποτέ
και η αυγή ζηγωνει.
Αποκοιμιεται και η ζωή στης
λησμονιας την σκόνη.
Σαν ξημερώσει θα χαθείς και
η νυχτα θα σ' αναστηθεί.
Όνειρο δειλό, που σβήνει πριν να ζήσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
