| Στα χρόνια των μικροβίων....
Στα χρόνια των μικροβίων,
των χαλασμένων μυαλών
και των πανδημιών.
Χάθηκε η αγάπη,
χάθηκε η χαρά.
Ένα βασίλειο καινούργιο γεννήθηκε,
γεμάτο μοναξιά.
Άνθρωποι.μίζεροι,μικροί
και άρρωστα μυαλά.
Τον κόσμο να ορίζουν.
Να τους χαλά η χαρά.
Τα πρόσωπα τα κρύβουν,
Χάνεται η ομορφιά.
Τα μάτια τώρα σβήνουν,
με τέχνη την ποίηση,την κλείνουν.
Στα χρόνια,αυτά τα άρρωστα.
Υπάρχουν κάποια παιδιά.
Που κρύβονται και παίζουν,
ακόμα με την χαρά.
Τον έρωτα και το φιλί,
σαν άγιο δισκοπότηρο.
κρύβουν,μην βρουν τα τέρατα,
τα νοσηρά,τα αίματα.
Στα χρόνια,των χαλασμένων μυαλών.
Είπα να σε αγαπήσω.
Τη ζωή που δεν έζησα,
να τη φέρω πίσω.
Με θαλάμους την περιμένουν,
μέσα να τη κλείσουν.
Την ομορφιά της να κλέψουν,
Το γέλιο της να στερέψουν.
Με μάσκα να την στολίσουν.
και ύστερα να την πουλήσουν.
Κ.Ζ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|