ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
01-09-2006 @ 05:56 | όμορφη η παραβολή σου ειρήνη | |
ΑΙΟΛΟΣ
01-09-2006 @ 05:56 | Κι όλο ταξίδευε
αλλάζοντας όψεις συνεχώς με μιαν αστείρευτη ορμή
που’ μοιαζε με θυμό
μα ήταν ζωή κι επιμονή και αγώνας και ελπίδα.
Δυνατοί και όμορφοι στίχοι Ερήνη...
Καλημέρα και καλό μήνα... ::smile.:: | |
seizeTHEday
01-09-2006 @ 06:25 | Εύχομαι να βρει τη θάλασσα του αυτό το ποτάμι!
Καλό σου απόγευμα και καλό μήνα Ειρήνη!
::smile.:: ::yes.:: | |
MARGARITA
01-09-2006 @ 06:31 | Η μοίρα κάποιων ποταμιών τους επιτάσσει
να μην πτοούνται από το θεϊκό φευγιό
και να επιμένουν να κυλούν
τη θάλασσα μυστικά αναζητώντας
όσοι μαντατοφόροι κι αν στο διάβα τους περάσουν
για να τους πουν
πως θάλασσα ποτέ δε θα βρεθεί.
Θαυμάσιο όλο το ποίημα σου Ρηνιώ...καλό μήνα ::smile.:: | |
ειρήνη
01-09-2006 @ 06:33 | πολύ σας ευχαριστώ όλους ::smile.:: κάτι μου λέει πως ο καθένας από σας κρύβει ένα τέτοιο ποτάμι μέσα του .. | |
Σκιά
01-09-2006 @ 10:31 | Πόσα τέτοια ποτάμια να υπάρχουν άραγε Ειρήνη.Πάρα πολύ όμορφο.Καλό απόγευμα. | |
χρήστος
01-09-2006 @ 11:06 | καταπληκτικό χωρίς υπερβολή, γειά σου Ειρήνη | |
Goldy
01-09-2006 @ 11:23 | Όμορφο, Ειρηνάκο ::smile.:: | |
μπρουχίτα
01-09-2006 @ 13:44 | τέλειο Ερήνη!
μπράβο, μπράβο, μπράβο ::smile.:: | |
Άθη Λ.
01-09-2006 @ 13:54 | ειρήνη, υπέροχο... ποταμός οι λέξεις σου.... ξεχειλίζουν στους στίχους.... ::rol.:: | |
olga
01-09-2006 @ 13:59 | Υπέροχο Ειρήνη..με συνεπήρε τόσο πολύ..παρα λίγο να πιστέψω πως θα βρεθεί θάλασσα... ::yes.:: | |
TAS
01-09-2006 @ 14:43 | Θάλασσα τελικά δε θα βρεθεί,
γιατί θάλασσα δεν υπάρχει
όλα είναι μια αυταπάτη
μες την αχνή ανακύκλωση των πάντων....
Είσαι υπέροχη! ::love.:: ::yes.:: | |
AETΟΣ
01-09-2006 @ 14:57 | Παρα πολυ ομορφο!!!καλο δραδυ και καλο μηνα Ειρηνη ::smile.:: | |
montekristo
01-09-2006 @ 16:25 | .....έχεις ένα βλέμα " κοφτερό
σαν τη λεπίδα που αστράφτει στον ήλιο
πριν χωθεί στο σκληρό θηκάρι"
πάρα πολύ ωραίο ειναι αυτό που έγραψες!
καμια φορά κουβεντιάζοντας με τον εαυτό μου λέω πως ποίηση είναι ότι καταφέρνει να γεννήσει μέσα μας νέα ποίηση, όταν το διαβάζεις και νιωθεις ότι την ίδια ώρα που προσλαβάνεται, την ίδια ώρα με έναν παράξενο τρόπο αυτονομείται, διασπάται, ανασυνθέτεται για να γινει νέα ποίηση...προκαλεί μέσα σου αλυσιδωτές εκρήξεις ομορφιάς, πονου,ονείρου,ελευθερίας που ούτε ξέρεις που θα σε στείλουν... έτσι ξεχωρίζω την καλή ποίηση, αυτήν δηλαδή που δεν είναι κτήμα του δημιουργού της αλλά κτήμα κανενός και όλων μαζί, που γράφεται απο ξένο, απο ανώτερο χέρι
Η δικιά σου λοιπόν είναι ποίηση και είναι και καλή ποίηση | |
ειρήνη
02-09-2006 @ 02:43 | σημαίνουν πολλά για μένα τα σχόλιά σας ::huh.:: ::blush.:: | |
agrampeli
02-09-2006 @ 06:52 | πολύ ωραίο ::smile.:: | |
 |
