| |
Στης νηνεμίας το όνειρο, βρήκα απαγκιο.
Βρήκα φωλιά, να στεγασω τους καημούς μου.
Σε πέτρες στέρεες,σε βότσαλα μικρά, προσπάθησα να συνθλιψω τον εγωισμό.
Τί βάσανο μεγάλο...
Πάρε θάλασσα τον παλιό μου εαυτό,δως μου καινούργιο.
Δώσε μου χέρια καθαρά, να αγγίξω ουρανό.
Ξέπλυνε τα με της αρμυρας το διάλυμα.
Απάλυνε τα με του αέρα το ελαφρύ δροσισμα.
Γίνε σκιά για τις φοβίες.
Γίνε άβυσσος για τις κακίες.
Και ο Θεός θα βλέπει τα έργα σου και θα ευλογεί τις δωρεές σου.
Άνισος αγώνας με τα κύματα η ζωή, παλεύει να γλιτώσει η περηφάνια.
Η θάλασσα μονόδρομος....
Το βαθύ γαλάζιο...
Ο απέραντος ορίζοντας...
Το τέλειο άδειασμα του νου....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
