Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πατέρα μου χρόνια πολλά
 Θέλω τόσα να σου πω... για τα χαμένα χρόνια
 
Πατέρα χρόνια σου πολλά
έστω κι αν δεν σε βλέπω
έστω και αν με πλήγωσες
κι αυτό στο επιτρέπω

Πατέρα χρόνια σου πολλά
να ξέρεις σε θυμάμαι
τις νύχτες είσαι στο μυαλό
νύχτες που δεν κοιμάμαι

Πατέρα πόσο θα' θελα
ο χρόνος να γυρίσει
στα χρόνια μου τα παιδικά
που μ' είχες αγαπήσει

Πατέρα ότι έγινε
εγώ στο συγχωράω
ίσως δεν έφταιγες κι εσύ
κι ακόμα σ' αγαπάω

Και θέλω τόσα να σου πω...
για τα χαμένα χρόνια
δεν ήταν καλοκαιρινά
ήταν γεμάτα χιόνια

Πατέρα θέλω να σου πω
πόσο πολύ μου λείπεις
πατέρα σε χρειάζομαι
γιατί μ' εγκαταλείπεις

Ο χρόνος πίσω δεν γυρνά
κι ο πόνος που' χεις σπείρει
μα έναν πατέρα θα' θελα
στον ώμο μου να γείρει

Πατέρα βρίσκεσαι κοντά
μα τόσο μακριά μου
χρόνια πολλά σου εύχομαι
μέσα απ' την καρδιά μου

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Α.Λ.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Οικογένεια
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γράφω σε άψυχο χαρτί με συμπαθητική μελάνη..
 
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
01-09-2006 @ 08:21
χωρίς λόγια ::smile.::
guesswho
01-09-2006 @ 08:25
όμορφο και συγκινητικό. ::smile.::
MARGARITA
01-09-2006 @ 08:26
Σκύβω το κεφάλι Τζου ::smile.::
FRACTALS
01-09-2006 @ 08:34
σσσσσσ .......εδώ σέβας.
ειρήνη
01-09-2006 @ 08:35
δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι γονιός .. πίστεψέ με ::smile.::
φιδάκος
01-09-2006 @ 09:08
Δεν χρειάζεται να πω τίποτα... Μόνο που με γύρισες ξαφνικά 28 χρονια πίσω περίπου. Τότε που έχασα τον δικό μου... ::sad.::
ΤΟΞΟΤΗΣ
01-09-2006 @ 09:37

Είναι πάρα πολύ καλό, μα πάρα πολύ καλό. Σε καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς.
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
01-09-2006 @ 10:10
Πανάθεμά σε Τζουτζούκα, μου χάλασες την μέρα.Πάνω που γέλαγα με πιάσαν οι υγρασίες.ουφ.
Και τα γράφεις τόσο ωραία που τα ένοιωσα μες το πετσί μου.
Να μας προειδοποιείς άλλη φορά να παίρνουμε κανά χάπι για την πίεση πρώτα. ::oh.::
Goldy
01-09-2006 @ 10:20
Τzoytzoyka μου ακόμα σε αγαπάει κι ας μην το δείχνει...
Κοπελάρα μου είσαι τόσο δυνατή ::yes.::
Το αποδεικνύεις μέσα από τα σχόλιά σου.
Άψογο!!! ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ
01-09-2006 @ 10:30
Θέλει τόλμη και πολλή καρδιά για να ξεστομίσεις λόγια που καίνε….
Φίλη μου Τζου σε θαυμάζω και σ΄ αγαπώ ακριβώς γι αυτό…
Για το πόθος σου και την τόλμη σου να εκφράζεσαι γλυκά ακόμα και μέσα στον όποιο πόνο σου…
Και για το χαμόγελο σου….
Που πότε δεν το αποχωρίζεσαι…
Καλησπέρα φίλη Τζου… ::smile.::
ofilia
01-09-2006 @ 10:42
οταν σου λείψει ο πατέρας σιγουρα ξέρεις τι σημαίνει Πατέρας...να εισαι καλα γλυκιά μου τζου. Χτες στην εκπομπη οταν το δικό σου ποιημα ταιριασε με το τραγούδι του Βραχνου Προφήτη ηταν μαγεια...
Σκιά
01-09-2006 @ 10:50
"Και θέλω τόσα να σου πω...
για τα χαμένα χρόνια
δεν ήταν καλοκαιρινά
ήταν γεμάτα χιόνια"
Τόσος πόνος που δεν μπορώ να πω τίποτα.Να προσέχεις τον εαυτό σου Τζουτζούκα.Καλό απόγευμα.
~ Εφυγα ~
01-09-2006 @ 11:11
Ανθούλα.... ::sad.:: σ' αγαπάω....
Άθη Λ.
01-09-2006 @ 13:36
Όλη η αγάπη του κόσμου αξίζει από τα παιδιά στους γονείς και το αντίθετο... εύχομαι αυτή η σχέση και αγάπη να μην διαιρεθεί ποτέ από καμιά αιτία.. ευχαριστώ που με επισκέπτεστε... ::smile.::
AETΟΣ
01-09-2006 @ 14:28
Με συγκινησες...πολυ ομορφο! ::smile.::
agrampeli
02-09-2006 @ 07:09
Μ΄΄εκανες καί έκλαψα νομίζω κατάλαβα τό πρόβλημα Τζου
καμιά φορά καί οι γονείς κάνουν εκείνο πού πιστεύουν ότι είναι σοστό τήν αγάπη μου γιά σένα ::smile.::
Λύχνος του Αλλαδίνου
02-09-2006 @ 07:24
Να είσαι καλά πάντα σου εύχομαι. Αφού μπορείς να συγχωρείς...μπορείς και να αγαπήσεις...Την καλημέρ μου...
vero_
03-09-2006 @ 10:15
Να τον θυμάσαι πάντοτε και όπου και να'σαι.... Και με ενθουσίασε πολύ αυτο που έγραψες και έκφρασες.Αν θέλω εγω να γράψω κατι και έχω έμπνευση γράφω.... ::rol.:: να'σαι πάντα καλά τζου
AATON
28-09-2006 @ 06:31
Αθη, διαβάζοντάς σε, σε ένοιωσα γιατί το έζησα και το ζώ ολάκερη ζωή...
και το έζησα κι απ τις δυό πλευρές....ακόμη πιο σκληρό..
και απο την θέση του παιδιού που εκφράζεις, και απο τη θέση του γονιού...αν μπορώ να λέγομαι πια γονιός...
μεγάλος ο πόνος, μα τον χώρεσες σε ένα ποίημα...
όσοι σε ένοιωσαν ...κατάλαβαν τι ζείς..κουράγιο, και να τον αγαπάς, ίσως εκείνος ξέρει το γιατί, ίσως πάλι όχι...
μα εσύ... αγάπα!
Άθη Λ.
28-09-2006 @ 06:40
να είστε καλά... όλοι... ::blush.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο