Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στον θάνατο....... που πεθαίνει
 αφιερωμένο εξαιρετικά......
 
Στον θάνατο πορεύεσαι με βήμα ταχύ κι εγώ για τη ζωή.......
Ποιος απ' τους δυο πιο τυχερός;
Αν το γνωρίζεις, κρυφό μην το κρατάς...
Όλα στο φως να τα γυρνάς....
Η ζωή κυλά γοργά....
Που καιρός για γρίφους και αινίγματα....

Κλαίω για 'σένα συχνά....για ΄μένα.....για ΄σένα....Δεν ξέρω πια......
Ποιος πονάει πιο πολύ; Αυτός που μένει; Αυτός που φεύγει; Αυτός που έρχεται ίσως....Αυτός σίγουρα....Ερχεται με συμβόλαιο πόνου, ισχύον αναδρομικά....Ολοι έχουμε λαμβάνειν....Ολοι ανεξαιρέτως.....
Αχχ!!!!.(το όνομά του)!!!!!.Αυτό το αστείο παρατράβηξε!! Που μας έχεις κρυφτεί; Σε ποια άγνωστα μέρη , ξενιτεύτηκες πάλι;
Είσαι εδώ......Είσαι αλλού....Είσαι μακριά κι όμως τόσο κοντά....Μαζί μου και χώρια μου....
Οικείος , σε μια ξένη διάσταση, απρόσιτη..Προς το παρόν....Προς το μέλλον;.. ...Αυτό.....ο χρόνος θα το δείξει....
ΑΧΧ!!!! ο πόνος βαθύς και πλακώνει το στήθος μου....
Αχ ( το όνομά του)!!!!! Ολοι αναρωτιούνται: ΓΙΑΤΙ;
Απάντηση καμία.....

Να με σκέφτεσαι....Οπου και να 'σαι, να με σκέφτεσαι....Θα σε σκέφτομαι κι εγώ.....
Μόνο αυτό μένει τελικά...Η σκέψη...Η ανάμνηση....Καλή ή κακή.....Αυτό κάνει τη διαφορά...
Μόνο αυτό μένει....
Μια ανάμνηση, γεμάτη αγάπη.............





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Όλα για ένα σύννεφο προκαταβολή...
 
~ Εφυγα ~
01-09-2006 @ 09:25
Καλό μου.... Όπως ακριβώς τα λες.... Εύγε!
nefelinis
01-09-2006 @ 09:37
Να είσαι καλά...με νιώθεις ε? βαρύ...πολύ βαρύ...και πονάει πολύ....αλλά σινάμα μεγάλη ωρίμανση.....με συνοπτικές διαδικασίες....γιατί? γιατί ο πόνος και ο χαμός είναι μεγάλες κινητήριες δυνάμεις- ευκαιρίες για ενδοσκόπηση...
~ Εφυγα ~
01-09-2006 @ 09:42
Κι αν έχεις τη σωστή αντιμετώπιση και ικανότητα αντίληψης.... Κατανοείς ότι ο θάνατος είναι απλώς μια λέξη για τους ποιητές.... δεν υπάρχει στην ουσία.... Με πιάνεις;;;......
Φιλιά.....Δε βλέπω θάνατο, μόνο ζωή που αλλάζει μορφή....
Αν δεν έχεις διαβάσει την Ασκητική του Καζαντζάκη να τη διαβάσεις ::yes.::
nefelinis
01-09-2006 @ 09:52
αν σε πιάνω λέει..... το έζησα στην πράξη.....
το έχω διαβάσει το βιβλίο....καταπληκτικό ήταν!!!! από τα αγαπημένα μου...... χαίρομαι ειλικρινά......
::wink.::
bladeheart
01-09-2006 @ 10:00
an to egrapses monh sou/monos soou .........e tote eisai asteri!!!
::naugh.::
MARGARITA
01-09-2006 @ 10:02
Από τα μαύρα που μ΄αρέσουν....
τον θάνατο ανατίναξα στην κούπα σαν τον ήπια... ::smile.::
~ Εφυγα ~
01-09-2006 @ 10:29
Μόλις τελείωσε η βροχή
οι γλάροι έξω κράζουν
κι ο ήλιος μόλις έκλεισε τα μάτια του κι αυτός
Κλαίω!
Ακούω την αθόρυβη μουσική της ψυχής μου
πάλι πονεμένα τραγούδια σιγοψιθυρίζει
λες και τελείωσε όλη η χαρά του κόσμου
κι απόμεινε μονάχη
Όσο κι αν προσπαθώ να ξεχάσω
είναι πραγματικότητα
Αυτός ο άνθρωπος που τραγουδούσε
που γελούσε, που φώναζε
σε λίγο πια δεν θα υπάρχει
θα γίνει ένα με το φως

Ίσως όταν κοιτώ τον ουρανό
όταν κοιτώ τ' αστέρια
να γνέφω "γεια" και να χαμογελώ
να λέω "γεια" και να δακρύζω....

(Αφιερωμένο στον πατέρα μου 3 μήνες πριν πεθάνει)
nefelinis
01-09-2006 @ 13:20
πανέμορφο είναι ΤαΤιαΝα.....τι να πω? αληθινό...για αυτό και μοναδικό.....έτσι ακριβώς συμβαίνει....όπως το γράφεις...

φίλε/ φίλη μου, μόνη μου το έγραψα, ναι.....για έναν σπουδαίο άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή, πολύ άδικα και πολύ νωρίς...αστέρι δεν είμαι εγώ...αλλά εκείνος, που μου γέννησε όλες αυτές τις σκέψεις...νιώθω πολύ τυχερή που τον γνώρισα....
AETΟΣ
01-09-2006 @ 14:17
Μια αναμνηση,γεματη αγαπη.... ::smile.::
agrampeli
02-09-2006 @ 07:17
μέ ΦΑΝΗ ::smile.::
nefelinis
11-09-2015 @ 09:02
Σαν σήμερα... 11 χρόνια μετά...
rania.foka@yahoo.co.uk
11-09-2015 @ 09:06
::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!
nefelinis
11-09-2015 @ 09:21
Καλημέρα!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο