stixoi.info: Σημάδια

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	135261 Τραγούδια, 273542 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Σημάδια

Σαν χρυσαλίδες,άμετρες σκέψεις ενταφιασμένες
Γεννιούνται κάπου νέοι καιροί; ποιος ξέρει
Αργοσαλεύουν τα φτερά πετούν λευτερωμένες
Απάνω απ’όλους τους καιρούς φωτάει το πρώτο που γκρεμμίστη αστέρι
Αργά ανεβαίνω τα προπύλαια και πίσω μου κοιτώ
Μες στη ζωή αυτή σε τούτο το καιρό δεν έχω θέση
Μιά άλλη προαιώνια μοίρα με καλεί στην Άβυσσο να ζώ
Τι δεν είμαι απ’αυτούς,που με το μέγαν Άγγελο έχουν πέσει
Κι η θύμηση η μεθυστική,νάτη που φτερουγίζει
Στ’αγέρι που ταράχτηκε κι η φοβερή μου ζάλη
Υποταγμένη τη ψυχή αρπάζει και βυθίζει
Στην άβυσσο τη σκοτεινή του σάπιου κόσμου πάλι
Ψυχή στην εξορία προσδόκα τώρα μ’αδάμαστη υπομονή
Θαρθεί κι η μέρα που τη μάχη θα σαλπίσεις
Μάχη Θεού κι ανθρώπου σιωπηλή
Αλλά ω ψυχή μου ως τότε μην ελπίσεις..........


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ruind 21-08-2020 @ 11:55	::up.::
smaragdenia 21-08-2020 @ 17:54	Θαρθεί κι η μέρα που τη μάχη θα σαλπίσεις Μάχη Θεού κι ανθρώπου σιωπηλή Αλλά ω ψυχή μου ως τότε μην ελπίσεις.......... ΠΟΝΟ, ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΙ ΜΑΣ ΠΟΤΙΖΕΙ Η ΖΩΗ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ::no.:: ::no.:: ::hug.::
Κων/νος Ντζ 22-08-2020 @ 01:37	Μάχη Θεού κι ανθρώπου σιωπηλή Αλλά ω ψυχή μου ως τότε μην ελπίσεις.......... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο