| |
Πέρνα η ώρα, κλείνουν τα φώτα,
βγαίνουν ληστές και μπαίνουν σε σπίτια με όπλα.
Γυναίκες γυρνάνε τέτοια ώρα,
ενώ δεν έχουν ιδέα πως τις ακολουθούν βιαστές με μαχαίρια.
Μεθυσμένοι ασυνείδητοι που χτυπάνε παιδιά σε τροχαία.
Και δεν σταματούν, γιατί φοβούνται τις επιπτώσεις άμα τους πιάσει η τροχαία.
Και η νεολαία προσέχει γιατί υπάρχουν δρόμοι που κατέχουν ναρκομανεις και έχουν βάλει εδώ και χρόνια σημαία.
Αρπάζουν ασυνόδευτα παιδιά για να βγάλουνε λευτα,
αφαιρούν μια ζωή, εμπορεύονται τα όργανα και ξεφορτωνονται τα εναπομεινοντα πτώματα για τα καλά.
Και το μόνο που γίνεται για τα ασήμαντα θύματα είναι να γράφονται ποιήματα.
Πετιούνται μολότοφ σε αυτοκίνητα,
είναι θέμα χρόνου μέχρι να πετύχουμε αυτά τα υποκείμενα.
Γράφουνε στις εφημερίδες ολόκληρα κείμενα,
συζητητανε για στατιστικές και αδιαφορούν για τη κοινωνία του σήμερα.
Αυτό που βλέπουμε όμως είναι ότι φοβόμαστε
να κυκλοφορούμε ακόμα και κάτω απ'τα σπίτια μας.
Γιατί ποτέ δεν θα διελευκανουν τη δολοφονία μας.
Εμείς ως πολίτες σεβόμαστε όλους τους νόμους,
ομως ως οικογένειαρχες δεν θα περιμένουμε τους νόμικους εκπροσώπους.
Τι υποτίθεται πρέπει να κάνουμε τώρα;
Να τους αφήσουμε να μας σκοτώσουν;
η μήπως να τους βλέπουμε τα χέρια τους στη κοπελιά μας να απλώνουν;
Μήπως να τους δωσω και όσα ζητάνε στο χέρι;
μην κουράζονται κιόλας και ας ανεβάσουμε σημαία με περιστέρι.
Κοίτα που είσαι για λίγο, έξω είναι μάχη, έξω είναι πεδίο.
Τραβήξτε μαχαίρι και ας τους στείλουμε στο νοσοκομείο.
Δεν είμαστε ασφαλείς σε αυτό το απέραντο τρελοκομείο.
Ενώ κοιμάμαι, το πάτωμα του σπιτιού μου δονειται.
Ξεκλειδώνει η πόρτα και η ασφάλεια απόδομείται.
Ακούω άνθρωπο να κινείται
και ο φόβος οπου και να γυρίσεις αιωρείται.
Ευτυχώς με πήρε ύπνος φορώντας γιλέκο,
ποιος ξέρει με τι επικίνδυνες συμμορίες θα μπλέξω.
Τους άκουω να λαφυραφωγουν ότι μπορούν να σηκώσουν.
Τόσες ώρες και χρήμα χαμένα για να έρθουν και να ληστεψουν.
Έρχονται στο δωμάτιο να με σκοτώσουν στον ύπνο.
Έρχεται, σημαδεύει, πυροβολείται και ακούστηκε ήχος
Και έξω από το δωμάτιο τώρα μαζεύεται πλήθος.
Ήρθανε στο σπίτι, μόνο που αυτό είναι το δικό μου πεδίο,
ναρκοπεδιο στο ξένους που νόμιζαν πως βρήκαν λαχείο.
Θέμα στις τηλεοράσεις που θέλουν να βγάλουν δελτίο.
Τωρα όλος ο κόσμος ξέρει την ιστορία λες και έγινε στο διπλανό κυλικείο.
Και σε μια εβδομάδα θα ξεχάσουν ακόμα και το ποιος είναι στο νοσοκομείο.
Την ίδια στιγμή που έγω παλεύω στο δικαστήριο
και δεν μπορώ να ξεχάσω πως κάποιος εξαιτίας μου ίσως χαθεί στο λεπτό.
Ομως αυτό με μεταλασσει και εμένα σε κακοποιό;
Μπαίνει στο χώρο μου και οπλοφορω,
το παρατραβάει, οπλιζω και παρανομω.
Εμείς ως πολίτες σεβόμαστε όλους τους νόμους,
ομως ως οικογένειαρχες δεν θα περιμένουμε τους νόμικους εκπροσώπους.
Τι υποτίθεται πρέπει να κάνουμε τώρα;
Να τους αφήσουμε να μας σκοτώσουν;
η μήπως να τους βλέπουμε τα χέρια τους στη κοπελιά μας να απλώνουν;
Μήπως να τους δωσω και όσα ζητάνε στο χέρι;
μην κουράζονται κιόλας και ας ανεβάσουμε σημαία με περιστέρι.
Κοίτα που είσαι για λίγο, έξω είναι μάχη, έξω είναι πεδίο.
Τραβήξτε μαχαίρι και ας τους στείλουμε στο νοσοκομείο.
Δεν είμαστε ασφαλείς σε αυτό το απέραντο τρελοκομείο.
Είναι αστείο το πως χτισαμε τις φυλακές μας,
χαλαρώνουμε στο σπίτι και φοβόμαστε για τις ζωές μας.
Παίρνουμε δάνεια από τις τράπεζες και ξεπληρωνουμε με τις ψυχές μας.
Μας στραγγιζουν το αίμα και εμείς ακόμα ελπίζουμε στα ασθενοφόρα που θα έρθουν για συλλέξουν το σάπιο μας σώμα.
Τι περιμένεις που έναν οργανισμό που αποσυντιθεται από μέσα;
Περνα η ώρα και μετά από λίγο μυρίζει το δέρμα.
Και αυτό ήταν άμεση επίθεση στο σύστημα που περιμένει την κατάλληλη ώρα να μας κλείσει το ρεύμα.
Βλέπετε αν χρωστάω κάποια χρήματα, αυτοι οι κρατικοι δικηγόροι θα με κυνηγουνε για όλη τους τη ζωή μανιασμενα
και θα μοιράζουν παράσημα για κάθε επίθεση που γίνεται εσκεμμένα.
Και ίσως με κλείσουνε και σε κελί για να γλιτώσουνε από εμένα.
Αν όμως με δολοφονησουνε σε ληστεία μπροστά στην βουλή θα πληρώσουν τους πάντες για να θάψουν το θέμα.
Ναι, ποιος νοιάζεται για άτομα που διαπράττουνε φόνους,
οι ίδιοι μας οι φόροι ρίχνουν τους τόνους.
Ναι χτισαμε τα σπίτια μας για να επιβιώσουμε απο τα άγρια θηρία
και καταλήξαμε θήραμα σε κανίβαλους που διψάνε για εκατομμύρια.
Καταστρέφουν αμάξια, σπάνε παράθυρα και μπαίνουν σε σπίτια.
Θέλω να φωνάξω, μα δεν μπορώ γιατί κανείς δεν θα ακούσει και τη ζωή μου θα χάσω.
Δεν πειράζει, θα έρθει το κράτος να καθαρίσει,
σκούπες, φαράσια, σφουγγάρια και το αίμα θα φύγει.
Θα βάλλουν κορδέλες γύρω από το σπίτι
και κάνεις δεν παράτηρησε κάτι.
Οπότε ξεχάστε τη πολιτεία,
ναι ποιος γαμαει την αστυνομία.
Εισβάλουν στο σπίτι σας με μαχαίρια,
δεν πειράζει εσείς ορμηξτε τους με γυμνά χέρια.
Και αν φοβάστε πετάξτε τους μαξιλάρια.
Το πολύ πολύ μέχρι να φτάσετε στην κουζίνα να σας έχει κοπει αρτηρία
και να πεθάνετε από αιμορραγία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
