| |
Στα μαύρα και στα γκρίζα,
σου έντυσα την αγάπη,
δεν έχει ο χρόνος χάρτη,
και πως να μην χαθείς.
Με το άδειο μου το βλέμμα,
σηκώνω το κεφάλι,
αχ και να ρχόσουν πάλι,
μπροστά μου να φανείς.
Ανάσα μου και φως μου,
σε κάθε αυλή του κόσμου.
Μαζί σου να με έχεις,
σαν με καθρέφτης,
που ζω στο παλτό σου.
Ανάσα μου και φως μου,
σε κάθε αυλή του κόσμου.
Το χάδι μου γίνε,
και πάνω μου μείνε,
εκτός και εντός μου.
Ανάμεσα στα δέντρα,
και στις παλιές καμάρες,
δεν σου εταξα λαχτάρες,
μονάχα μια αγκαλιά.
Θα βγω στους πέντε δρόμους,
με τους ερωτευμένους,
δεν έχει κολασμένους,
ο κόσμος στην στεριά.
Ανάσα μου και φως μου,
σε κάθε αυλή του κόσμου.
Μαζί σου να με έχεις,
σαν με καθρέφτης,
που ζω στο παλτό σου.
Ανάσα μου και φως μου,
σε κάθε αυλή του κόσμου.
Το χάδι μου γίνε,
και πάνω μου μείνε,
εκτός και εντός μου.
Του ονείρου μου αστέρι,
και του εφιάλτη μου ήλιε,
άσπρε και μαύρε κρίνε,
που έχεις μαραθεί.
Για σένα όλα τα αστέρια,
για σένα τα φεγγάρια,
που ζουν μες στα σκοτάδια,
και έχουν ξεχαστεί.
Ανάσα μου και φως μου,
σε κάθε αυλή του κόσμου.
Μαζί σου να με έχεις,
σαν με καθρέφτης,
που ζω στο παλτό σου.
Ανάσα μου και φως μου,
σε κάθε αυλή του κόσμου.
Το χάδι μου γίνε,
και πάνω μου μείνε,
εκτός και εντός μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
