| |
Κάθεται εκεί με την γλυκάδα της ευγένειας
και δέχεται τα πύρινα χάδια του Σεπτέμβρη....
Ένα κορμί του χιονιού που ψήνει ανάρια
ο Γαρμπής με την φλογάτη αναπνιά του.
Κάθεται εκεί και ρίχνει κλεφτές ματιές.
Ξέρεις εκείνες τις ματιές
που η απορία της λαγνείας διεγείρει ,
πριν δύο αρπακτικά
ορμήσουν το ένα πάνω στ' άλλο
και πεθάνουν.
Κάθεται εκεί και η ματιά της
μοιάζει με σαγιτα που με τρυπά και με πεθαίνει
καθώς τα χρυσαφένια της μαλλιά ,
δέρνονται 'πο τ' αγέρι της αρμύρας...
Κάθεται εκεί και ξέρει πόσο ποθητή είναι
καθώς μυρίζει γύρω της τ' αρσενικού τη λύσσα...
Σε δύο ώρες φεύγει...
Κάθεται εκεί και ο άντρας της ,
κοιμάται δίχως τρέλα ...
Πως μπορεί;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
