| Βρίσκεσαι τόσο μακριά χαμένη στο χρόνο,
στα σύνορα της ύπαρξης και της ανυπαρξίας ,
της ζωής και του θανάτου.
Πως εξηγείται λοιπόν η όψη σου βρίσκεται διαρκώς
στον εσωτερικό καθρέφτη μου;
Μακρινή αγαπημένη μ' εγκατέλειψε το σώμα σου
αλλά όχι η ψυχή σου ,
δραπετεύει όταν κοιμάσαι κι έρχεται κλεφτά στον ύπνο μου,
κομίζοντας δώρα αγάπης και χαράς.
Όμως αλίμονο πόσο λίγο κρατάει αυτό!
Μακρινή αγαπημένη ακολούθησες τις επιταγές της λογικής
όχι την καρδιά κι αυτό πληρώνουμε ακριβά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|