Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 θύρες
 
Των καιρών σου λιμάρεις το βιος
τα κιτάπια, σου κλέψαν με πάλη….
ο καημός, κάποιας νύχτας σου γιος,
και ναυάγιο η αγάπη σου πάλι!!!!

Θ’ αγοράσεις ξανά με οβολό
το φιλί, που χαμένο πια το ‘χεις…
σε παλιό θα ψαρεύεις γιαλό,
μ’ ένα δίχτυ φθαρμένης απόχης

Και στα ξέφωτα πάλι αν βγεις
να σταθείς σε αγάπης παγκάρι,
ούτε το άστρο θα βρεις της αυγής
ούτε η νύχτα σου θα ‘χει φεγγάρι!!!!!!!

Των καιρών σου λιμάρεις το χτες
μα ώσπου νάβρεις χαράς ακρογιάλι,
θύρες…. που ήτανε χτες ανοιχτές,
επτασφράγιστες μένουνε , πάλι……


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
heardline
12-09-2020 @ 15:21
Δεν μπορούσα να μη σε σχολιάσω, αν και δεν το συνηθίζω πλέον (δεν σχολιάζω εννοώ).
Είναι ένα ποίημα εξαίρετο, πολύ κατανοητό και φυσικά πολύ όμορφα πλεγμένο.
Παρακολουθώ τα δρώμενα κατά καιρούς (ελάχιστες φορές) και αν δω κάτι το ιδιαίτερο και εξαιρετικό, όπως σήμερα, φυσικά και θα το σχολιάσω.

Πολλά μπράβο !!!!!!!!!!! Είναι μαγευτικό!!!!!!!!!!!!!!!!
-Ειρήνη-
13-09-2020 @ 08:23
Έκλεισαν οι θύρες και σφραγίστηκαν
ο κλειδοκράτορας έφυγε μακριά
το κλειδί στη θάλασσα το πέταξε
κι οι θύρες δε θα ξανανοίξουν... ποτέ πια.

Ωραίο το ποίημά σου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο