| |
χωμάτινο αγκαθινό ταξίδι
ιδρώτας αυλακώνει το μέτωπο μου
κι εγώ να πλέω σαν λευκό σεντόνι
στα σύννεφα του μαύρου ουρανού
και πλάθωντας τα τάπεινα μου χέρια
εσένα πρώτος να αρχίσω να σε κτίζω
κι οταν μου μείνει τόσο δα χώμα και νερό
τα χείλη μου να φτιάξω για να σε φιλήσω
στο χώμα απαλά να αφεθώ
ψυχή στα χέρια σου να παραδώσω
είσαι φεγγάρι πάνω απ'τον ουρανό
εκεί που πάω δίπλα μου θα σ'έχω
και πλάθωντας τα τάπεινα μου χέρια
εσένα πρώτος να αρχίσω να σε κτίζω
κι οταν μου μείνει τόσο δα χώμα και νερό
τα χείλη μου να φτιάξω για να σε φιλήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
