| |
Δικό μου ρίγος μοναδικά ερωτικό
Σπασμένο μέσα στην καρδιά μου κοφτερό γυαλί
Μυστήριο δεν είναι μα να τ'αλλάξω δεν μπορώ
Παλεύω,το δουλεύω ίσωςωτο βλέμμα σου το δεί
Ξεγυμνώνω τη μοίρα μου στο αδάμαστο σου φώς
Και στρμώχνω το φόβο στην άκρη άκρη
Σαν ενας ελαχιστος άνθρωπος πιστός
Ρίχνω και το πιο τελευταίο μου δάκρυ
Επιμένω να ομολογήσω μιάν αλήθεια
Γιατί το ειπωμένο μου ανείπωτο δεν μοιάζει
Προφήτης δεν είμαι να λεω παραμύθια
Μήτε ήρωας που ποτέ δεν ησυχάζει
Την βάζει ο νούς υπάρχει που βογγάει
Ατίθαση κι αφίλιωτη που ανθίζει
Σαν κόκκινος καρπός στηνφούχτα μου σκιρτάει
Στην όψη μου ενσαρκωμένη ξεχωρίζει
Είναι κιόλας ζεσταμένη και περιμένει
Τον μεγάλο στρόβιλο για να χορέψει
Σ'εκείνον της αγάπης ελευθερωμένη
Τον ανεξαντλητο που δεν λέει να στερέψει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
