| |
| | Δεσμώτες και δήμιοι.....ε |  | | | Καλή Κυριακή φίλοι μου, σας ευχαριστώ όλους πάντα, χαρά μου δίνετε. | | |
Μια φυλακή
με σφαλισμένα παράθυρα.
Δεν βλέπουν, δεν βλέπουν ουρανό
χρόνια εδώ.
Καρφωμένα με χίλια καρφιά
σκουριασμένα, σκεβρωμένα
συρματοπλέγματα.
Σκούριασε ο αέρας
πνιγμός η ανάσα μου.
Βασιλείς και τρανοί
ανοίξτε τις χαραμάδες
θα δω τον ήλιο.
Δεν είναι δικά μου
τα σάπια σας κάγκελα.
Αδειάστε την σκόνη
σεις την χτίζεται αιώνες.
Στα δικά μου τα μάτια
με τα ματωμένα σας χέρια.
Δεσμώτες και δήμιοι
οι δικές σας αλυσίδες
φυλακίζουν τις ψυχές
στο γκρίζο, το έρεβος
στο σκοτάδι.
Όχι. Θα αγγίξω τ` αστέρια
αρνούμαι, τη στάχτη σας.
Όχι, θα` ρθουν πουλιά
θαρ` θουν τα σγουρομάλλικα τα κρίνα.
Πάρτε, πάρτε τα χέρια σας
από τα δικά μου
τα ιερά και τα όσια.
Σεις σφαλίζετε στόματα
κρύβετε το κόκκινο γαρύφαλλο
τ` άσπρο περιστέρι.
Μαζέψτε τη σκουριά σας
απ` τα δικά μου μάρμαρα
τις αλυσίδες στην οικουμένη.
Έχω αξίνες, πέλεκυς, σπαθιά
ξυνάρια, μαχαίρια
έχω ατσαλένια γροθιά.
Αύριο, το ξημέρωμα
θα τις κάνω κομμάτια.
Αύριο
θα απλώσω την ψυχή μου
με άσπρη φορεσιά
θα πετάξω.
Τ` άσπρα περιστέρια
θα φτάσω.
20-9-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-09-2020 @ 08:00 | Σε αυτό το ποίημα ένα βράδυ αργά μου έστειλε ένας φίλος ένα συγκλονιστικό μήνυμα και έκλαιγα σαν το παιδί από την συγκίνηση, να είναι πάντα καλά. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-09-2020 @ 10:30 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | Κων/νος Ντζ
20-09-2020 @ 18:25 | Δεσμώτες και δήμιοι οι δικές σας αλυσίδες
φυλακίζουν τις ψυχές στο γκρίζο, το έρεβος
στο σκοτάδι.
Μπράβο Γεωργία!
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | Αγιοβλασιτης
20-09-2020 @ 21:17 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
