aridaios
21-09-2020 @ 02:35 | ::theos.:: | |
Αγιοβλασιτης
21-09-2020 @ 11:00 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Κων/νος Ντζ
21-09-2020 @ 11:06 | Μπράβο σου!!!
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
errikos_rwot
21-09-2020 @ 15:20 | Υπέροχο!! | |
Γιάννης Κατράκης
21-09-2020 @ 20:27 | Μυστηριώδη κι άφωτα βάθη σου που είναι κρύφια
με ντύματα αφροστόλιστα πέλαγα ταραχώδη
γοργόνες που τις γαλουχούν τις αμφιλύκης στήθια
χάνονται, πριν ο ήλιος βγει, σε βάθη σου αμμώδη.
Υπέροχο ΟΛΟ Μπάμπη
Καλή βδομάδα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Μπόσινας Νίκος
21-09-2020 @ 20:37 | Κάθε σου ποίημα είναι ξεχωριστό! | |
χωρίς λόγια
21-09-2020 @ 21:35 | !!! | |
Μαυρομουστάκης
21-09-2020 @ 22:35 | Σαϛ ευχαριστώ!!! | |
kapnosa-v-ainigma
22-09-2020 @ 00:54 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
zari.kardias
27-09-2020 @ 02:19 | Από τη μήτρα σου η ζωή, στα σπλάγχνα σου ναυάγια
με ατλαζένιο κέντημα η σκούρα σου πορφύρα
ροές ναμάτων ποίησης ‘πα σ’ απλωμένα βάγια
είναι γλυκός ο βίος μας με τη δική σου αλμύρα.
Υπέροχα γραμμένη έμπνευση!!! ::yes.:: ::up.::
...με τόσο ιδιαίτερο λεξιλόγιο!!! ::theos.:: | |
inokrini
07-03-2021 @ 19:53 | ::love.:: ::love.:: | |
 |
