| |
Αποκαλόκαιρο.
Το αποκαλόκαιρο έσβησ' απ' τη μνήμη,
όσα μας κρατούσανε κι είχαμ' ορκιστεί,
δυο ευχές που ενώθηκαν, σ' ένα μονοπάτι
κύλισαν, χαθήκανε, τα πήρε η βροχή.
Τώρα θύμησες γυρίζουν,
σ' ένα γκρίζο ουρανό,
προσωπεία μας τυλίγουν,
φυλακίσαν το μυαλό.
Αποστάσεις ασφαλείας,
μας κρατούν μακριά,
να σ' αγγίξω δεν μπορώ,
μου δέσαν τα φτερά.
Το χαμόγελό σου, δεν μπορώ να δω
τόσο κοντινό μου, τόσο μακρινό,
άπλωσε τα χέρια, λύσε τα φτερά,
κι έλα να χαθούμε, ακόμα μια φορά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
