| Μισοσβησμένα συνθήματα στους τοίχους
ένα μάτσο απο παράτονους ήχους
μια κοινωνία που φορά χρυσά κουρέλια
και πνίγεται σε χρυσοποίκιλτα γέλια
Όταν αστράφτουν τα φλας
για μια ομορφιά πλαστική
δυο πόντους παρα κει
η φτώχεια άγρια στέκει
Πέντε χαρτόνια για στρώμα
κι ένα πλαστικό ποτήρι
για της μοίρας το χατήρι
η ανθρωπιά σε κώμα
Όταν τα φλας σβήσουν
φαίνεται η σκουριά
κι όσοι ήταν για να ζήσουν
κιτρινίζουν σαν φλουριά.
Euler2
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|