|
Κάθομαι στης ψυχής την πέργκολα
κι αναπολώ την παιδική μου ηλικία.
Τρέχω σε ηλιοτρόπιου λιβάδια
κίτρινο και γαλάζιο στον ορίζοντα
που αγγίζει το άπειρο τ' ουρανού.
Χαμένη εικόνα στα βάθη του ιππόκαμπου
μαζί με άλλες αμυδρές αναλαμπές.
Έφυγα από την αναπόληση κι επέστρεψα
στο γκρίζο τσιμεντένιο στενό μου
με συντροφιά τον εγκαταλειμμένο σκύλο
του απέναντι μπαλκονιού να μου γαβγίζει
κατανοώντας την ανάγκη του
και με ξυπνά από το λήθαργο.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|