| |
| | Mια σελίδα απ' το ημερολόγιο |  | | |
Κάπως απόψε, μια βραδιά του Σεπτεμβρίου,
μου ‘ρθε να γράψω, της ζωής τα πήγαινε – έλα,
μία σημείωση του ημερολογίου,
που ‘χω κρατήσει να μην κάνω καμιά τρέλα.
Είμαι ακόμα στο γνωστό το εργαστήρι,
όλο σκαλίζω κι όλο ψάχνω υλικά,
είπα να δείξω το τι φτιάχνω στο πλανήτη
κι έτσι ανοίγομαι διαδικτυακά.
Πήραν μορφή πάρα πολλές δημιουργίες,
ρόζους στα χέρια και περίεργη χρονιά,
ήταν εκείνη που ‘χε έρθει πανδημία,
αρχές του είκοσι, τέλη δεκαεννιά.
Κι εγώ στα χείλη μου τσιγάρο,
στα χέρια πένα, που με στίχους με μεθά,
σκέφτομαι μόνος μου, φιλοσοφώ κι υπάρχω,
να καταλάβω τι συμβαίνει τελικά.
Πέρασα φέτος, διακοπές με κάτι φίλους,
που τους αγχώνει, μήπως δεν, είμαι καλά,
φοβούνται οι άνθρωποι, που ‘ναι μαζί, «το μόνο»,
γιατί απέρριψαν αυτοί τη μοναξιά.
Χωρίζουν γύρω μου, οι σχέσεις των ανθρώπων,
και μεταλλάσσονται σ’ ουσία, σκέψη, νου,
κάπου κι εγώ, παρατηρώ, βλέπω, αλλάζω,
και διασκευάζω, τα παιχνίδια του μυαλού.
Πρέπει να φύγω, έχω αργήσει στην ουσία,
βγαίνω ακόμα, με τους φίλους μου ως αργά,
έγινε έθος και θεσμός, για την παρέα,
Παρασκευή για τσιπουράκια στις εννιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
Μπόσινας Νίκος
25-09-2020 @ 22:27 | Πολύ μου άρεσε. | | χωρίς λόγια
25-09-2020 @ 23:12 | !!! | | zari.kardias
27-09-2020 @ 01:32 | Κι εγώ στα χείλη μου τσιγάρο,
στα χέρια πένα, που με στίχους με μεθά,
σκέφτομαι μόνος μου, φιλοσοφώ κι υπάρχω,
να καταλάβω τι συμβαίνει τελικά...
Όμορφη εικόνα!!! ::yes.:: ::up.::
...και ΟΛΑ ...της ζωής τα πήγαινε – έλα | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
