| Κείνη μου μιλούσε για αγάπη
κι όλο με κερνούσε ήλιου φως
πανηγύρια ζούσε το κρεβάτι
κι οπισθοχωρούσε ο καημός.
Κείνη μου μιλούσε για αγάπη
και σιγοκυλούσε ο καιρός.
Για κοίτα ποια μιλάει κείνη που μου έλεγε
τρελά πως μ’ αγαπάει,
όμως φεύγει, χάνεται τους όρκους της ξεχνάει.
Για κοίτα ποια μιλάει κείνη που μου έδειχνε
για μένα πως μεθάει,
όμως ήταν όνειρο που πέταξε και πάει.
Για κοίτα ποια μιλάει κείνη που στεκότανε
στους πόνους μου στο πλάι,
μα βαθιά με βούλιαζε σ’ αβυσσαλέα χάη.
Για κοίτα ποια μιλάει κείνη που μ’ αρμένιζε
σ’ απάνεμα πελάη,
τώρα μ' ένα βλέμμα της στο βούρκο με σκορπάει.
Κείνη με φιλούσε μες στο στόμα
μου γλυκομιλούσε συνεχώς
σαν μου ξυπνούσε λες το σώμα
πάνω μου δονούσε σαν σεισμός.
Κείνη με φιλούσε μες στο στόμα
και χαμογελούσε κι ο Θεός.
Για κοίτα ποια μιλάει κείνη που μου έλεγε
τρελά πως μ’ αγαπάει,
όμως φεύγει, χάνεται τους όρκους της ξεχνάει.
Για κοίτα ποια μιλάει κείνη που μου έδειχνε
για μένα πως μεθάει,
όμως ήταν όνειρο που πέταξε και πάει.
Για κοίτα ποια μιλάει κείνη που στεκότανε
στους πόνους μου στο πλάι,
μα βαθιά με βούλιαζε σ’ αβυσσαλέα χάη.
Για κοίτα ποια μιλάει κείνη που μ’ αρμένιζε
σ’ απάνεμα πελάη,
τώρα μ' ένα βλέμμα της στο βούρκο με σκορπάει.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|