| |
| | Αζίνα |  | | | Καλό μήνα σε όλες και σε όλους | | |
Το φως, που γύρω, ρίχνουμε, δεν είν’ από τη μήτρα,
γυναίκας, που μας κράτησε, εννιά, μέσα της, μήνες.
Και άντρας δεν σπερμάτισε, τις χρωστικές εκείνες,
που δείχνουν ασυνταίριαστες, με του χαμού τη ρήτρα.
Είν' απ' αζίνα άνυπνη που μέσα σπιθουρίζει,
στα τρίσβαθα του είναι μας, μοιράδι απ' τη φωτιά,
της κτίσης, που φυτεύτηκε σε χωματένια παραστιά,
με φύσημα του τέκτονα, που τη ζωή δανείζει.
Τη σπίθα τούτη, όσ' άφτει, μπουρίνια τη χτυπάνε,
που τέσσερις αγέρηδες στη ζήση μας σηκώνουν,
και μάχουνται, την αλαμπή που ρίχνει, να θαμπώνουν,
Για να τη δουν, ποτές, σβηστή, με λύσσα ξεφυσάνε…
Της αποκάρδισης βοριάς, της όργητας χαμσίνι,
σιφάντος της αζυγανιάς, καράγελης στο ρήμι,
μα, ο καθένας μόνος του, μα, κάνοντας τακίμι,
το φέψαλό μας θέλουν να σύρουν στη λησμοσύνη.
Ο κουρνιαχτός κι ο σάπρακας, που σπέρνουν σαν ξεσπάνε,
και η σποδιά που στέλνουνε πάνω της ν' αβγατίζει,
την αποσκιάζουν, και, φορές, βερέμικα φεγγρίζει,
και χάνει τη, τη στράψη της, τα χρόνια σαν περνάνε.
Να καρτεράς, αβόλετο, πως δεν θα σ' απειλήσουν,
Μες στη ζωή, θε να 'ρχονται, στα ταχτικά, μ’ ορέξεις.
Μον' έχε έτοιμη μασιά, πούλβερη ν' αποτρέψεις,
και το σπιθούρι εντός σου, μην ανεχθείς να σβήσουν.
Τι, όσες πήχες πέτσωμα, και το πλεμάτι φλέβες,
που πήρες απ' τον πλάστη σου, πρέπει να τα προσέχεις,
μα πιο πολύ να νοιάζεσαι, για σπίθα που κατέχεις...
Αυτή, κι αν είναι χάρισμα, που δεν του πρέπουν χλεύες…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
professorark
01-10-2020 @ 00:03 | Γλωσσάρι:
αζίνα = σπίθα
άνυπνη = άγρυπνη
σπιθουρίζω = σπιθίζω, σπιθοβολώ
μοιράδι = μέρος, τμήμα
παραστιά = και πυροστιά, η εστία του τζακιού
τέκτων = οικοδόμος, κτίστης, πλάστης
άφτω = ανάβω, είμαι αναμμένος
μπουρίνι = δυνατή καταιγίδα
αλαμπή = λάμψη
ποτές = κάποτε
αποκάρδιση = απογοήτευση
όργητα = οργή, θυμός
χαμσίνι = ξηρός και βίαιος νότιος άνεμος της ερήμου, χαμσίν ή σιμούν (σιμούνι)
σιφάντος = βίαιος νοτιδυτικός άνεμος της Αδριατικής θάλασσας.
αζυγανιά = αδικία
καράγελης = πολύ κρύος και ισχυρός άνεμος του Βοσπόρου (όχι ο απηλιώτης ή ο λεβάντες)
ρήμι = ερημιά, μοναξιά
τακίμι = ομάδα, βάρδια
φέψαλο = σπίθα
λησμοσύνη = λήθη
κουρνιαχτός = σκόνη από χώμα
σάπρακας = σκόνη από ξύλο που το έχει φάει το σαράκι
σποδιά = στάχτη
αβγατίζω = αυξάνω
αποσκιάζω = σκιάζω, ησκιώνω, σκεπάζω
βερέμικα = ασθενικά
φεγγρίζω = φωτίζω, φεγγοβολώ
στράψη = λάμψη
καρτερώ = περιμένω, προσμένω
αβόλετο = αδύνατον
μασιά = τσιμπίδα για το σκάλισμα της φωτιάς, της θράκας
πούλβερη = πυκνή στάχτη
σπιθούρι = σπίθα
πήχες = μέτρα μήκους αλλά και εμβαδού
πέτσωμα = δέρμα
πλεμάτι = πλέγμα, δίχτυ, δίκτυο
χλεύη = εμπαιγμός, κοροϊδία, και συνεκδοχικά η με οιονδήποτε τρόπο απαξίωση.
| | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
01-10-2020 @ 09:09 | Φανταστικό!! όλο Κωνσταντίνε, κατά την γνώμη μου δεν χρειάζεται το γλωσσάρι, μην κουράζεσαι τα ποιήματα σου ζωγραφίζουν. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | **Ηώς**
01-10-2020 @ 09:53 | Μον' έχε έτοιμη μασιά, πούλβερη ν' αποτρέψεις,
και το σπιθούρι εντός σου, μην ανεχθείς να σβήσουν.
όντως φανταστικό και Ουσιώδες!
καλό και δημιουργικό μήνα | | Μπόσινας Νίκος
01-10-2020 @ 12:59 | Πού ωραίο | | -Ειρήνη-
02-10-2020 @ 07:46 | μα πιο πολύ να νοιάζεσαι, για σπίθα που κατέχεις...
Η πνοή του Θεού μέσα μας, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει για τον καθένα, να μένει συνεχώς ζωντανή... φιλοσοφημένο και όμορφο! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
