| |
Κάθισε φίλε απέναντι κι εσύ σιμά, (κοντά μου),
απόψε έχω να σου πω, να ανοίξω την καρδιά μου,
έλα και γέμισε κρασί, φέρτε κι άλλη κανάτα,
-στο καπηλειό του Διόνυσου μεθούσαμε για πλάκα-
Στάθηκε αυτός απέναντι κι εσύ ήρθες στο πλάι,
κρασί, νερό εγίνηκε, για να μας ξεδιψάει,
ευφραίνει όμως την καρδιά, εκεί είν’ η μαγεία,
και μεθυσμένη ξεκινά αυτή η ιστορία.
Θαρρείς πως έχουν τα πουλιά, ευθύνη που πετάνε,
ή είναι όλα ολόχαρα στη φύση όταν γυρνάνε;
Πιστεύεις πως τα άλογα, ευθύνη έχουν που πάνε,
ή φταιν οι αναβάτες τους, (αυτοί που τ’ οδηγάνε);
Ευθύνη έχουν οι άνθρωποι να μάθουν να λογίζουν,
γιατί, αυτοί το σκέφτονται, και όλα τα ζυγίζουν.
Πτηνό μαθαίνει να πετά, παιδί να αναρωτιέται,
ο άνθρωπος στη φύση του, θέλει να συλλογιέται.
Έτσι λοιπόν και τα πουλιά, μαθαίνουν να πετάνε,
απλά να κάνουνε αυτό, π’ εκείνα αγαπάνε,
αυτό είναι η ευθύνη τους, το «ευ» (από το θύνω),
που σήμαινε τάση, ορμή, εξού και κατευθύνω.
Ευθύνη είναι των πουλιών, λοιπόν, το να πετάνε,
τη φυσική, τη τάση τους, μαθαίνουν να εκτιμάνε,
κι αν γίνουνε κι υπεύθυνα την πράξη καθορίζουν,
γιατί στο υπό, επίκειται, ότι και θα˙ γνωρίζουν.
Μα τα πουλιά δε μάθανε και δεν κατανοούνε,
στα άλογά μας, μοιάσανε και άλλα εννοούνε,
κι ας κρίνουμε το άλογο, ήντα ευθύνη έχει,
φταίει ο αναβάτης του, ή μόνο αυτό, που τρέχει.
Το άλογο στη γλώσσα μας σημαίνει δε λογίζει,
το ζώο όμως τ’ άλογο, πως το χαρακτηρίζει;
Μήπως νοεί όπως νοώ, μήπως καταλαβαίνει,
ή για να πάρει απόφαση προς πουθενά δε γέρνει;
Στη φύση του, το ζώο αυτό, κανένα δε πειράζει,
κάθεται τρώει το σανό, και άβουλο μου μοιάζει,
μα όταν κάποιος πάνω του, καθίσει, καμαρώνει,
και τότε πέφτει στη δουλειά και το εξημερώνει.
Έτσι τα ζώα άλογα τα ‘παν για αυτό το λόγο,
γιατί μαθαίνουν εύκολα αλλά με τέτοιο τρόπο,
ώστε να υποτάσσονται προς την επιβολή σου,
να είσαι εσύ ο κύριος σε κάθε επιλογή σου.
Τα ζώα αυτά τα κρίνουμε, τώρα προς την ευθύνη,
φταίει ο αναβάτη του, όταν το κατευθύνει;
Σαφώς φέρει ευθύνη αυτός, αφού αυτός το ορίζει,
τη φυσική τη τάση του αυτός την καθορίζει.
Μα όταν είναι ελεύθερο το ίδιο έχει ευθύνη;
Τον εαυτό του μόνο του, μπορεί να διευθύνει,
δε μοιάζει τόσο άβουλο όταν υπάρχει μόνο,
το είδος του επιβίωσε πολύ μέσα στο χρόνο.
Δεν ξέρω για το άλογο, τι να χαρακτήρισαν,
το ζώο ή τον άνθρωπό άραγε ονοματίσαν,
γιατί κι αυτοί που ανέβηκαν, στα άλογα πριν χρόνια,
άλογοι ‘γίναν μαχητές, σε μια σκακιέρα πιόνια.
Σκεφτείτε πόσα άλογα έχουμε στη ζωή μας,
ακούστε τα παράλογα, αυτά της εποχής μας,
κι αν δείτε την ευθύνη τους, όπως την κάνουν πράξη,
η φυσική η τάση τους, κάπως, πρέπει να αλλάξει.
Το ζώο αυτό, το άλογο, τα έχει καταφέρει,
τη φυσική τη θέση του, στην ύπαρξη τη ξέρει,
εγώ τα άλλα άλογα κοιτάζω να μονιάσουν,
εκείνα που απάνθρωπα, θέλουν να εξουσιάσουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
